μετημάτιος

μετημάτιος, -ον (Μ)

αυτός που συμβαίνει κατά την ημέρα, μεθημερινός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + ἠμάτιος (< ἦμαρ, -ατος «ημέρα»)].